węzeł

1. książk. Przeciąć, rozciąć węzeł gordyjski «rozwiązać trudną sprawę jakimś radykalnym posunięciem»: Czerwony Obłok ani nie wybrał nowego miejsca, ani też nie godził się na żadną propozycję władz i nadal koczował ze swoim półtoratysięcznym szczepem w okolicy fortu Laramie. Przeciął ów węzeł gordyjski dopiero agent Daniels, który powiadomił wodza, że miejsce dla jego Indian wyznaczono nad rzeką White, koło fortu Robinson, i jeśli się tam nie przeniosą, stracą należne im przydziały. Z. Teplicki, Indianie. Trzeba znać języki obce dla literatury i dla zagranicy, a mówić po polsku. – Ach – zawołała hrabina Koniecpolska – a gdy ktosz nie potrafił? Dyzma zastanowił się i odparł: – To niech się nauczy. – Brawo, brawo – rozległy się głosy. – Tak się rozcina węzły gordyjskie (...). T. Dołęga-Mostowicz, Kariera.

2. książk. Węzeł gordyjski «bardzo zawiła, trudna do rozwiązania sprawa»: (...) węzłem gordyjskim nazwano trwający od kilku lat spór w małej spółdzielni mieszkaniowej w Raciborzu (...). TV rep 2000.

3. Węzeł grecki, klasyczny «włosy uczesane w węzeł upięty nisko nad karkiem, podobnie jak u postaci kobiecych w klasycznej rzeźbie greckiej»: (...) tancerka (...) w zwiewnej szacie, z włosami upiętymi w klasyczny węzeł (...). Roz bezp 1998.